Warning: "continue" targeting switch is equivalent to "break". Did you mean to use "continue 2"? in /usr/home/bck/domains/bck.usermd.net/public_html/sites/all/modules/date/date_views/includes/date_views_fields.inc on line 86
Galeria Środowisk Twórczych powstała w 1995 roku przy Bielskim Centrum Kultury. Stara się promować najciekawsze zjawiska współczesnej sztuki; prowadzi działalność wydawniczą, organizuje konkursy oraz ogólnopolskie spotkania artystyczne. Jej działalność zainicjował i prowadzi galerię do dzisiaj artysta plastyk Piotr Czadankiewicz.
Galeria ŚT realizuje autorski program wystawienniczy, starając się ukazywać najistotniejsze zjawiska polskiej sztuki współczesnej. Skupia się na dokonaniach artystów zajmujących się refleksją nad tożsamością współczesnego człowieka i miejscem twórcy w aktualnej rzeczywistości. W wystawach zbiorowych i indywidualnych prezentowała prace artystów tej klasy, co: Mirosław Bałka, Tadeusz Brzozowski, Marek Chlanda, Stefan Gierowski, Koji Kamoji, Natalia LL, Jerzy Nowosielski, Ryszard Otręba, Zbigniew Warpechowski. Galeria przedstawia realizacje dokonane w różnych mediach (malarstwo, grafika, rzeźba, obiekty, fotografia, działania multimedialne itp.). Prezentuje prace zarówno twórców o wieloletnim dorobku, jak i aktywnych artystów młodszych generacji (m.in. Janusz Bałdyga, Barbara Bańda, Tomasz Ciecierski, Stanisław Dróżdż, Izabella Gustowska, Elżbieta Jabłońska, Wojciech Kubiak, Kamil Kuskowski, Dominik Lejman, Leszek Mądzik, Jadwiga Sawicka, Mikołaj Smoczyński, Grzegorz Sztwiertnia, Jerzy Truszkowski). Galeria jest też miejscem prezentacji dokonań artystów związanych z Bielskiem-Białą i regionem Podbeskidzia (m.in. Jerzy Fober, Krzysztof Kokoryn, Bronisław Krzysztof, Krystyna Pasterczyk, Jadwiga Smykowska, Teresa Sztwiertnia, Paweł Warchoł).
Galeria prowadzi również działalność edukacyjną, prezentując najważniejsze zjawiska sztuki polskiej i światowej minionych czasów. Zorganizowała wystawy takich artystów, jak Jacek Malczewski, Stanisław Ignacy Witkiewicz, twórcy Młodej Polski a także Rembrandt van Rijn, Pablo Picasso i Salvador Dali. Niezwykle istotną inicjatywą, w której Galeria ŚT współuczestniczy, są Ogólnopolskie Spotkania w Kalwarii Zebrzydowskiej. Impreza ewoluowała od tradycyjnego pleneru do swoistego miejsca konfrontowania postaw i bliższego poznawania się artystów reprezentujących różnorodne, czasem wręcz sprzeczne paradygmaty myślowe. Na całość przedsięwzięcia składają się: tematyczne sesje, panelowe dyskusje oraz prezentacje twórczości uczestniczących w spotkaniach artystów. Część teoretyczna przebiega w ramach rozbudowanych cykli: „Pośród wielości prawd”, „Dialog z egzystencją”. W spotkaniach uczestniczyli (w różnych fazach rozwoju imprezy) m.in. Janusz Bałdyga, Bettina Bereś, Maciej Bieniasz, Grzegorz Bednarski, Marek Chlanda, Jerzy Fober, Izabella Gustowka, Elżbieta Jabłońska, Piotr C.Kowalski, Wojciech Leder, Natalia LL, Zdzisław Nitka, Sławomir Marzec, Aldona Mickiewicz, Zdzisław Nitka, Ryszard Otręba, Ewa Pełka, Krystyna Piotrowska, Józef Robakowski, Mikołaj Smoczyński, Tomasz Struk, Jerzy Truszkowski, Zbigniew Warpechowski.
grudzień 2021 – styczeń 2022
Święta Bożego Narodzenia to czas spotkań z najbliższymi, rozświetlonych domów i ulic, gwaru i zabawy chociaż istotą są tu chwile zatrzymania się i głębszej refleksji.
Wystawa „Cicha noc…” stanowi rzadką okazję do obejrzenia tak obszernego zestawu prac dotyczącego tematyki Bożego Narodzenia autorstwa współczesnych twórców. Widzimy tu motyw stajenki i Dzieciątka w żłóbku, aniołów, kolędników oraz świąteczne zwyczaje zobrazowane w pracach znanych bielskich artystów. Całość uzupełniają refleksyjne, zimowe pejzaże.
Możemy zachwycić się perfekcyjnym warsztatem oraz wielością technik i konwencji plastycznych (malarstwo, rysunek, grafika, projektowanie graficzne i fotografia).
Rozmowa R. Karpia (KAI) z kuratorem wystawy >>
https://diecezja.bielsko.pl/aktualnosci/cicha-noc-wspolczesni-artysci-o-bozym-narodzeniu/
Mała panorama bielskiego środowiska plastycznego
Z okazji 70-lecia połączenia Bielska i Białej Galeria Środowisk Twórczych BCK zorganizowała przegląd prac bielskiego środowiska plastycznego. Stworzenie pełnego obrazu dokonań regionu oczywiście nie jest możliwe, niemniej jednak, na wystawie otrzymujemy smakowity kawałek tego wizualnego „tortu”.
Na oglądających czeka wielość konwencji i stylistyk: rozważania estetyczne, prace liryczne obok ekspresyjnych, abstrakcję i rodzajowe scenki, satyryczne i eksploatujące wyobraźnię motywy a także symboliczne i metaforyczne wątki. Jednym słowem, wiele z tego, czym środowisko może się pochwalić.
Projekt prezentuje prace ponad dwudziestu najbardziej znanych bielskich twórców związanych z działaniem GŚT. Są to: Tamara Berdowska, Rafał Bojdys, Piotr Czadankiewicz, Karina Czernek, Krzysztof Dadak, Lech Helwig, Witold Jacyków, Janusz Karbowniczek i Elżbieta Kuraj, Krzysztof Kokoryn, Michał Kliś, Sebastian Kubica, Wiesław Łysakowski, Aleksandra Magnuszewska-Oczko i Aleksander Oczko, Jerzy Talik, Mateusz Taranowski, Agata Tomiczek-Wołonciej, Anna Wajda, Piotr Wisła, Ernest Zawada, Barbara M. Żak. Całość niepełna – ale nader interesująca. Aż się chce powiedzieć:
Róbmy swoje przez kolejne 70 lat!
Truizmem jest stwierdzenie, że ostatnie kilka miesięcy były dla nas absolutnym zaskoczeniem. Chyba wszyscy mamy też nadzieję, że jak najszybciej wrócimy do jakiejś „normalności", chociaż nie wiemy, jak będzie ona wyglądać.
Wystawa pod znamiennym tytułem „Pomimo wszystko” – przygotowywana, odkładana – ostatecznie prezentowana jest w formie on-line. Pokazuje prace, które powstały w aktualnym trudnym czasie, a także przypomina te, już prezentowane, ale może szczególnie aktualne. Spotkamy tu dzieła zarówno dramatyczne i refleksyjne, jak i żartobliwe i radosne, niektóre podejmujące temat przyrody, natury – może trochę z nadzieją na nową wiosnę i nadchodzące dni.
W projekcie on-line zobaczymy prace znanych artystów związanych z naszym regionem: Tamary Berdowskiej, Rafała Bojdysa, Natalii Borowicz, Krzysztofa Dadaka, Witolda Jacykowa, Michała Klisia, Krzysztofa Kokoryna, Wiesława Łysakowskiego, Jerzego Talika, Mateusza Taranowskiego, Agaty Tomiczek-Wołonciej, Pawła Warchoła, Piotra Wisły i organizatora całości projektu Piotra Czadankiewicza.
Wystawa „Bliżej myśli. Rysunek” ukazuje prace artystów, o interesującym i ważnym dorobku, wśród nich również tych, zaliczanych do klasyków polskiej sztuki współczesnej. Prezentacja skupia się na głównych nurtach rysunku a wyróżnia ją perfekcyjny i zróżnicowany warsztat i, co ważne, konsekwentne podejmowanie przez autorów istotnych egzystencjalnych problemów.
Powstający w ciągu ostatnich kilku dekad rysunek stał się jedną z wizytówek naszej kultury. Mówi się często, że to sięgnięcie do korzeni twórczości plastycznej. Dla wielu artystów rysowanie to nie tylko tworzenie szkicu, notatki czy scenariusza, ale całkowicie samodzielna forma twórczości, najczęściej bardziej bezpośrednia i prywatna.
W projekcie on-line zobaczymy rysunki artystów od lat związanych z galerią (bądź wypożyczone z kolekcji): Tadeusza Brzozowskiego, Piotra Czadankiewicza, Andrzeja Desperaka, Janusza Karbowniczka, Aldony Mickiewicz, Zdzisława Nitki, Ryszarda Otręby, Jerzego Panka, Pawła Warchoła, Zdzisława Wiatra, Tadeusza G. Wiktora.
Radosnych, pełnych ciepła Świąt Bożego Narodzenia
życzy Galeria Środowisk Twórczych
W ten wyjątkowy czas prezentujemy online
świąteczną wystawę „Rodzina, rodzina..."
prezentującą prace rodzinnych „Klanów" artystów plastyków
Wystawa „Obok słów" z cyklu „Bielsko XXI" prezentuje najciekawsze postacie plastycznego środowiska Podbeskidzia. Aktualna odsłona cyklu skupia się na malarstwie abstrakcyjnym. Wystawa pokazuje, że operując tylko barwą i linią, można tworzyć równie intrygujące i różnorodne dzieła, jak posługując się naturalistycznym rysunkiem postaci czy opowiadając konkretne historie.
W wystawie udział Biorą Tamara Berdowska, Piotr Czadankiewicz, Krzysztof Dadak, Tomasz Jędrzejko, Elżbieta Kuraj i Ernest Zawada. Każda z osób prezentuje odmienny świat swoich prac: geometryczny, fantazyjny, liryczny czy rozważań formalnych.
25.04-09.05.2017
PIOTR BOROWICZ, MIROSŁAW CIŚLAK, PIOTR CZADANKIEWICZ, WITOLD JACYKÓW, MICHAŁ JAKUBIEC, JUSTYNA JĘDRYSEK, MICHAŁ KLIŚ, SEBASTIAN KUBICA, WIESŁAW ŁYSAKOWSKI, ZDZISŁAW NITKA, JAROSŁAW SKUTNIK, AGATA TOMICZEK-WOŁONCIEJ, PAWEŁ WARCHOŁ, ZDZISŁAW WIATR, BARBARA ŻAK, PLAKATY Z KOLEKCJI KRZYSZTOFA DYDO
Końcem minionego roku obchodziliśmy setną rocznicę śmierci św. Brata Alberta, charyzmatycznego opiekuna nędzarzy i bezdomnych. Stało się to – wraz z ogłoszeniem roku 2016 /2017 Rokiem św. Brata Alberta – przynagleniem, aby raz jeszcze stanąć przed tą niezwykłą postacią.
Brat Albert Chmielowski jest znany, przynajmniej hasłowo, większości z nas. To święty Kościoła katolickiego budzący powszechny szacunek niezależnie od religijnych przekonań. Bohaterski powstaniec, utalentowany, znany malarz, założyciel zgromadzeń zakonnych albertynów i albertynek i równocześnie licznych przytułków dla ubogich. Idealista i życiowy maksymalista nękany pustką codziennej egzystencji, znikomością artystycznej kariery porzuca wszystko i zostaje przyjacielem najnędzniejszych i bezdomnych wybierając życie w skrajnej biedzie. Jego historia może stanowić efektowny materiał dla literatury i sztuki, natomiast przeniesiona do realnego życia wydaje się być utopią, czymś wręcz nierzeczywistym czy szalonym. Ale też Adam Chmielowski swojej drogi życia nie traktował rutynowo ani na pokaz – to było radykalne mocowanie się ze sprawami ostatecznymi naznaczone dramatycznymi przełomami religijnymi i egzystencjalnymi oraz załamaniem nerwowym. Porzucił wszystko, co dawało mu bezpieczeństwo i wygodę, swoje fascynacje i artystyczną pasję i dobrowolnie dzielił los wyrzuconych poza nawias społeczeństwa. Jego ofiarna służba bezdomnym, niewyobrażalne dla nas ubóstwo, trud i surowość życia, odwaga kroczenia pod prąd, na przekór światu wypływała z dogłębnej przemiany religijnej i szczególnej wrażliwości na cierpienie drugiego człowieka.
Brat „opuchlaków”, jak go nazywano, stał się symbolem i natchnieniem dla wielu, ale też i wyrzutem sumienia, gdyż – choć tak odmienny – był przecież ulepiony z tej samej gliny co każdy z nas i odczuwał potrzebę prawdy i sensu własnego życia.
Powstała w ograniczonych ramach czasowych wystawa ma raczej formę szkicu, „zaproszenia” do wejścia w problem nie zaś skończonego dzieła, możliwe jednak, że stanie się inspiracją dla innych realizacji. A na razie, cieszymy się rozpoczętą inicjatywą, wysiłkiem artystów, którzy podjęli ten trudny temat, zwłaszcza, że będzie to zapewne jeden z nielicznych realizowanych w kraju projektów, które w profesjonalny sposób wkraczają w surowy ale fascynujący świat „najpiękniejszego człowieka swojej epoki”.
28.02-20.03.2017
Wacław Bachman, Bogusław Boba „Colin”, Kazimierz Cholewa, Piotr Czadankiewicz, Krzysztof Dadak, Eugeniusz Delekta, Jacek Grabowski, Tomasz Grunt, Katarzyna Handzlik-Bąk, Lech Helwig, Jolanta Herma-Pasińska, Mariusz Horeczy, Michał Kliś, Antoni Konarzewski, Alan Konopczyński, Bronisław Krzysztof, Piotr Kutryba, Anna Kuzawińska-Sikora, Marcin Lesiak, Waldemar Lesiak, Jacek Leszczyński, Aleksandra Magnuszewska-Oczko, Urszula Miącz-Sobieraj, Mirosław Mikuszewski, Tadeusz Moskała, Aleksander Oczko, Iwona Pastok, Maria Posłuszna, Jadwiga Smykowska, Wacław Sobieraj, Magadalena Solich, Magdalena Stelmaszyńska, Ewa Surowiec-Butrym, Agnieszka Szczygielska-Mulawka, Lidia Sztwiertnia, Teresa Sztwiertnia, Jerzy Talik, Mateusz Taranowski, Agata Tomiczek-Wołonciej, Anna Wajda, Aleksandra Wiszniewska, Ernest Zawada, Leszek Zbijowski, Barbara Żak
Gdy w 2011 roku omawiałam II Bielski Festiwal Sztuk Wizualnych, ze smutkiem konstatowałam, że ówczesny zarząd bielsko-bialskiego Okręgu ZPAP nie do końca wykorzystał potencjał płynący z podwójnego jubileuszu Związku – 100-lecia ogólnopolskiego i 65-lecia naszego Okręgu. Na szczęście po kilku latach okazało się, że ta energia gdzieś drzemie, czai się podskórnie i tylko czeka na właściwą iskrę by
eksplodować. (...)
O ile każdy z twórców działa w zaciszu swego atelier, to dzieło sztuki żeby ożyło musi mieć odbiorcę, zostać skonfrontowane z pracami innych kolegów, być poddane krytyce, wprowadzone w obieg. Dyskusja jest takim twórczym fermentem, w którym – niczym w winiarskiej kwewrii – zachodzą procesy przeobrażające proste składniki w doskonały produkt. Dialog jest motorem napędowym twórczości, a jedną z jego form jest ekspozycja prac, a w szczególności wystawa zbiorowa.
Nie pierwszy raz na taką grupową prezentację zaprosił koleżanki i kolegów Piotr Czadankiewicz, gospodarz Galerii Środowisk Twórczych BCK. W tym swoistym artystycznym „przekładańcu” spotkało się czterdzieści osobowości, będących przedstawicielami kilku pokoleń. Obok nestorów bielskiej sceny plastycznej i szerokiego grona starszych i średnich wiekiem twórców pojawiła się silna grupa artystów urodzonych w latach 70. i 80. XX wieku. Reprezentują oni wszystkie bez mała (brak tkaniny artystycznej) dyscypliny plastyczne. Mamy tutaj zatem szeroki wachlarz prac malarskich, graficznych i rysunkowych. Zaakcentowana jest rzeźba, szczególnie ceramiczna, choć nie brak i tej w formie odlewu z brązu. Mocnym punktem wystawy jest grafika, zarówno ta o tradycyjnym warsztacie jakimi są drzeworyt czy techniki metalowe, jak i dobrej jakości prace wykonane w technologiach cyfrowych. Obok nich plasuje się fotografia i sztuka nowych mediów. Nie brak także dzieł artystów zajmujących się dziedzinami bardziej utylitarnymi jak: projektowanie graficzne i przestrzenne czy ilustracja.
Równie szerokie jest spektrum podejmowanych tematów i stylistyk w jakich są one prezentowane. Wśród haseł wywoławczych może znaleźć się niemalże wszystko: natura, człowiek, kultura, zagadnienia religijne, filozoficzne, muzyczne, polityczne i społeczne, czy wreszcie czyste rozważania nad formą i przestrzenią w dziele sztuki. Do ich wyrażenia artyści stosują rozliczne formy przekazu. Obok mimetycznych, realistycznych konwencji, pojawiają się transpozycje niemalże surrealistyczne oraz czysto abstrakcyjne. (...) Mimo tak zróżnicowanych form, technik i stylistyk prace te tworzą wielogłosową, barwną i ożywczą symfonię estetyczną.
Cieszę się, że ta plastyczna „orkiestra” bielskiego ZPAP gra w rozlicznych miejscach i na tak różnych instrumentach, a jej partytura rozpisana jest na wielu uczestników, zaś dyrygent prowadzi ją z zaangażowaniem i uśmiechem (...) Degustujmy sztukę i cieszmy się nią po kawałku każdego dnia. (Kinga Kawczak)
Cały tekst: Kinga Kawczak, ZPAP to znaczy dialog i działanie
INSPIRACJE DUCHOWOSCIĄ KALWARII ZEBRZYDOWSKIEJ
5.04 - 10.05.2016
W Kalwarii Zebrzydowskiej przez kilkanaście lat realizowany był artystyczny projekt przybierający formę najpierw plastycznych plenerów, a później ewoluujący w kierunku problemowych sesji i spotkań twórców.
Jako jedno z największych sanktuariów religijnych w kraju wciąż nawiedzana przez tłumy wiernych, z architekturą noszącą ślady 400 lat istnienia zatopioną w malowniczej beskidzkiej przyrodzie, Kalwaria sprzyja wyciszeniu, oderwaniu się od codziennych uwikłań i problemów oraz stawianiu ważnych egzystencjalnych pytań – niezależnie od życiowych postaw i światopoglądu przybywających tu osób.
Długa historia spotkań w Kalwarii przyniosła zasadniczo dwa nurty refleksji. Z jednej strony dyskurs nad kondycją współczesnego artysty, jego tożsamością, sytuacją dzisiejszej kultury, ale i sensem uprawiania sztuki, a z drugiej strony namysł nad religijnym życiem człowieka, jego duchowymi przeżyciami, metafizyczną sytuacją i tajemnicą świata.
Słyszymy często, że właściwie jedynym aktualnie możliwym językiem wypowiedzi dotyczącym obszaru sacrum jest nieufność, bunt czy prowokacja, że tradycyjne formy artystycznych wypowiedzi stały się banalne i nieaktualne. Rodzą się więc pytania: Czy możliwa jest w dzisiejszym świecie afirmatywna sztuka religijna? Czy sztuka skazana jest tu wyłącznie na język konfrontacji, negowania? Czy są artyści mający osobiste więzi z religią i czym to owocuje?
Spotkania w Kalwarii gościły wielu artystów, którzy – wiedzeni własnymi potrzebami i niepokojami – odnoszą się w swych działaniach do rzeczywistości duchowej. Stały się próbą szukania języka sztuki pytającej o to, czym jest świat i człowiek, o transcendentną rzeczywistość. Spotkania dały impuls do zorganizowania szeregu wystaw – wykraczających poza samą imprezę – ukazujących dorobek artystów, którzy usiłują mierzyć się z „wielkimi pytaniami” i pokazują, że te dążenia mają swoją wagę, że niezależnie od ich oddźwięku i komercyjnych sukcesów, obszar ten może być istotny dla działań współczesnej sztuki.
Teresa Dudek Bujarek: Kalwaria Zebrzydowska – miejsce przetwarzania duchowych doświadczeń w dzieła plastyczne i pytania o tożsamość artysty dzisiaj.
WYBRANE PLAKATY TEATRALNe 1945-2015
14.02-18.03.2016
MIROSŁAW ADAMCZYK, JAN JAROMIR ALEKSIUN, HANNA BAKUŁA, MICHAŁ BATORY, TOMASZ BOGUSŁAWSKI, ROMAN CIEŚLEWICZ, JERZY CZERNIAWSKI, STASYS EIDRIGEVICIUS, JAKUB EROL, EUGENIUSZ GET-STANKIEWICZ, WIKTOR GÓRKA, MIECZYSŁAW GÓROWSKI, TADEUSZ GRONOWSKI, WIESŁAW GRZEGORCZYK, MAŁGORZATA GUROWSKA, HUBERT HILSCHER, TADEUSZ JODŁOWSKI, RYSZARD KAJZER, ROMAN KALARUS, MICHAŁ KLIŚ, ANDRZEJ KRAJEWSKI, MICHAŁ KSIĄŻEK, SEBASTIAN KUBICA, JAN LENICA, ERYK LIPIńSKI, LECH MAJEWSKI, GRZEGORZ MARSZAŁEK, JAN MŁODOŻENIEC, JóZEF MROSZCZAK, DANIEL MRóZ, ANDRZEJ PĄGOWSKI, WŁADYSŁAW PLUTA, WIESŁAW ROSOCHA, WIKTOR SADOWSKI, JAN SAWKA, JERZY SROKOWSKI, JACEK STANISZEWSKI, FRANCISZEK STAROWIEYSKI, ROSŁAW SZAYBO, WALDEMAR ŚWIERZY, HENRYK TOMASZEWSKI, TADEUSZ TREPKOWSKI, MACIEJ URBANIEC, WIESŁAW WAŁKUSKI, JANUSZ WIŚNIEWSKI, LESZEK WIŚNIEWSKI, BRONISŁAW ZELEK, LESZEK ŻEBROWSKI, LUDWIK ŻELEŹNIEWICZ
Wystawa przygotowana przez Galerię Plakatu w Krakowie
Artystyczny plakat teatralny istnieje w Polsce od ponad stu lat, poprzedzały go typograficzne afisze, towarzyszące przedstawieniom co najmniej od końca XVIII wieku. (...) Do wybuchu II wojny światowej można naliczyć zaledwie kilkadziesiąt plakatów, w tym tylko kilka na wysokim poziomie artystycznym. Największy rozwój artystycznego plakatu nastąpił w Polsce dopiero po 1956 roku, kiedy sztuka uwolniona została od doktryny socrealizmu. Teatr zyskał swobodę artystycznych wyborów, również plakat teatralny mógł przemówić własnym silnym głosem, wyrażając skomplikowane treści i problemy. Sprzyjające warunki społeczno-polityczne, którym towarzyszył wybuch talentu młodych polskich grafików, sprawiły, że sztuka plakatu w Polsce osiągnęła najwyższy światowy poziom. (...)
Kierunki poszukiwań polskich grafików projektantów sprowadzają się do dwóch głównych nurtów – emocjonalnego, w którym dominuje nastrojowość i malarskość oraz do nurtu intelektualnego, gdzie synteza i metafora zmuszają odbiorcę do samodzielnego wyciągania wniosków, słowem do myślenia. (...)
Wystawa w Bielsku-Białej dokumentuje osiągnięcia polskich artystów w okresie od lat 40. do dzisiaj. Pokazuje szeroki wachlarz scenicznych adaptacji dramaturgii światowej i polskiej poprzez wizualną interpretację czołowych polskich artystów. Na szczególną uwagę zasługują plakaty do przedstawień klasyków, takich jak: Szekspir, Molier, Brecht, Pirandello, Beckett, Ionesco, Ibsen, Dostojewski, Cervantes, Albee, Czechow i Dostojewski a także polskich mistrzów pióra (...).
Plakaty dzięki swojej oryginalności i atrakcyjności docierają do szerokiego grona odbiorców, nawet do tych, którzy danej produkcji teatralnej nigdy na scenie nie zobaczą. Początkowo zwykłe druki reklamowe, z czasem, dzięki niebywałemu rozwojowi artystycznemu, zostały nobilitowane do rangi dzieł sztuki, chętnie gromadzone w zbiorach kolekcjonerów prywatnych, bibliotek i instytucji publicznych oraz wystawiane przez galerie i muzea. (Krzysztof Dydo)
ODESZŁA TERESA GOŁDA-SOWICKA
Z wielkim żalem i poczuciem straty informujemy, że 26 czerwca 2015 roku zmarła znana bielska malarka Teresa Gołda-Sowicka. Była związana z Galerią Środowisk Twórczych od początku jej funkcjonowania, gdzie też wielokronie prezentowała swoje prace. Uprawiała twórczość w dziedzinie malarstwa sztalugowego, malarstwa architektonicznego, malarstwa sakralnego, kolorystyki wnętrz i architektury. Współorganizowała Ogólnopolskie Spotkania Twórców w Kalwarii Zebrzydowskiej, działała w ramach Forum Kultura i Duchowość.
Artystka należała do nielicznych osób, które tak poważnie i z ogromnym zaangażowaniem traktowały swoją twórczość, łącząc działalność artystyczną z refleksją nad tajemnicą ludzkiego życia. Otwartość i koleżeńskość dopełniały jej działania plastyczne. I chyba szczególnie dzisiaj cisną się na usta znane słowa ks. Jana Twardowskiego „Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą”.
14.02 – 25.03.2015
RAFAŁ BOJDYS NATALIA BOROWICZ PIOTR BOROWICZ PIOTR CZADANKIEWICZ KAZIMIERZ GAJEWSKI EWA FODCZUK TERESA GOŁDA-SOWICKA ROMAN HRYCIóW WITOLD JACYKóW ELŻBIETA KURAJ WIESŁAW ŁYSAKOWSKI TERESA SZTWIERTNIA PIOTR TARGOSZ AGATA TOMICZEK-WOŁONCIEJ PAWEŁ WARCHOŁ BARBARA ŻAK
Z wielkim żalem zawiadamiamy, że 19 stycznia 2015 roku zmarł prof. Józef Hołard, znany i ceniony bielski artysta, wspaniały grafik i malarz, znany plakacista, pedagog Instytutu Sztuki cieszyńskiego Wydziału Artystycznego Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach.
Artysta od wielu lat był zaprzyjaźniony z Galerią Środowisk Twórczych, gdzie wielokrotnie prezentował swoje prace. Józef Hołard
27.11-15.12.2014
JUDYTA BERNAŚ, KATARZYNA DZIUBA, DARIUSZ GAJEWSKI, TOMASZ JĘDRZEJKO, DOROTA NOWAK, MARTA POGORZELEC, ADAM ROMANIUK, NATALIA ROMANIUK, JAROSŁAW SKUTNIK, WALDEMAR WĘGRZYN
SURREALIZM W PLAKACIE POLSKIM
26.09-16.10.2014
TOMASZ BOGUSŁAWSKI, ROMAN CIEŚLEWICZ, STASYS EIDRIGEVICIUS, WIESŁAW GRZEGORCZYK, ADAM HOFFMANN, RYSZARD KAJA, ANDRZEJ KLIMOWSKI, JERZY KRECHOWICZ, ZBIGNIEW LATAŁA, JAN LENICA, DANIEL MRÓZ, RAFAŁ OLBIńSKI, BOGNA OTTO-WęGRZYN, KAJA RENKAS, WIKTOR SADOWSKI, WOJCIECH SIUDMAK, JERZY SKARŻYńSKI, JACEK STANISZEWSKI, FRANCISZEK STAROWIEYSKI, WIESŁAW WAŁKUSKI, HENRYK WANIEK, BRONISŁAW ZELEK, LESZEK ŻEBROWSKI
Wystawa przygotowana przez Galerię Plakatu w Krakowie
Plakat polski nigdy nie dawał się zdefiniować jednoznacznie. Jego siłą była i jest różnorodność, bogactwo form, treści, obrazowania i tworzywa. Jednym z ważniejszych elementów charakterystycznych dla plakatu drugiej połowy XX wieku, ale i początku XXI, jest fascynacja artystów nurtem surrealistycznym (...) Niekwestionowanymi jego pionierami w plakacie polskim są Roman Cieślewicz, Adam Hoffmann, Jan Lenica, Daniel Mróz, Jerzy Skarżyński i przede wszystkim Franciszek Starowieyski (...) Wyzwolona forma liternictwa, tajemnicze obiekty pożądania, cały gabinet osobliwości, polimorficzne ciała – wszystko to działało mocno na wyobraźnię i wciągało w fantastyczne światy. Wkrótce inni artyści sięgnęli po te akcesoria, by tworzyć swoje wizje: Andrzej Klimowski, Jerzy Krechowicz, Tomasz Sętowski, Henryk Waniek, Bronisław Zelek i pasjonat fantastycznych światów Wojciech Siudmak (...) Również kolejne pokolenia artystów kontynuowały ten nurt: Wiesław Wałkuski, Wiktor Sadowski, Rafał Olbiński, Leszek Żebrowski, Wiesław Grzegorczyk, Jacek Staniszewski, Tomasz Bogusławski, Kaja Renkas, Anita Wasik, Zbigniew Latała, Ryszard Kaja, Stasys Eidrigevicius, Bogna Otto-Węgrzyn (...) Pokazane w ramach tej wystawy prace to naturalnie ograniczony miejscem wybór zarówno artystów, jak i prac. Pozwala jednak zapoznać się z tematem, który dotąd nie był odnoszony do plakatu, a jest dla polskiego plakatu istotny.
Krzysztof Dydo
Fotorelacja z wernisażu >>
Zdjęcia z ekspozycji >>
Rene Wanner's Poster Page http://www.posterpage.ch/div/news14/n140930.htm
Galeria Plakatu w Krakowie http://www.cracowpostergallery.com/
23.04-17.05.2014
WYSTAWA POD PATRONATEM
ORDYNARIUSZA DIECEZJI BIELSKO-ŻYWIECKIEJ
BISKUPA ROMANA PINDLA
Jan Jaromir Aleksiun Maciej Bieniasz Mirosław Ciślak Piotr Czadankiewicz Andrzej Desperak Mieczysław Górowski Wiesław Grzegorczyk Roman Kalarus Michał Kliś Wiesław Łysakowski Lech Majewski Arturo Mari Stanisław Markowski Piotr Młodożeniec Zdzisław Nitka Władysław Pluta Szymon Prandzioch Władysław Ratusiński Franciszek Starowieyski Waldemar Świerzy Arkadiusz Waloch Wiesław Wałkuski Zdzisław Wiatr Jacek Witaliński Bogdan Ziarko
Wystawa zorganizowana przy współpracy Galerii Plakatu w Krakowie. Prac ze swoich zbiorów użyczyło również Muzeum Archidiecezjalne w Katowicach i Kuria Diecezjalna w Bielsku-Białej
W najbliższych dniach będziemy uczestniczyć w kanonizacji Jana Pawła II – człowieka wyjątkowego, o ogromnej skali dokonań, rozległych, „renesansowych” talentach i zainteresowaniach; moralnego autorytetu, który odcisnął swój ślad w świadomości ludzi niemal całego globu.
Jest paradoksem, że tak medialna postać, jak papież-Polak, nie stała się w szerszym zakresie inspiracją dla intrygujących przemyśleń w obszarze sztuki. Czy, mimo bezpośredniości i niemal rodzinnej atmosfery, jaką stwarzał, stawiał zbyt wysokie wymagania? Czy nazbyt bezkompromisowo mówił o trudnych sprawach, sprzeciwiając się populistycznym trendom? Czy patrzył na życie ze zbyt dużego dystansu, stawiając wszystko w transcendentnej perspektywie?
Galeria Środowisk Twórczych organizuje wystawę „Przewodnik, świadek, święty...”. Zamierzeniem tego projektu jest odejście od wspomnieniowego charakteru i sięgnięcie po osobiste przemyślenia i przeżycia, egzystencjalne przewartościowania, których źródłem było życie i nauczanie Jana Pawła II. Tego typu realizacje w obszarze sztuk plastycznych należą do rzadkości, tym większa jest satysfakcja z niniejszej inicjatywy. Na całość składają się: malarstwo, rysunek, fotografię, ale i plakat, który próbuje mówić bardziej wyrazistym, precyzyjnym językiem. Wystawa sięga po prace sprzed lat i równocześnie po powstałe specjalnie dla potrzeb tego projektu.
Poprzez różnorodność wypowiedzi – od abstrakcji, przez poetykę i metaforę po syntezę i „publicystykę” plakatu, a zwłaszcza poprzez bezpośredniość wypowiedzi przynajmniej części prac – wystawa stanie się, mamy nadzieję, głosem budzącym refleksje i przybliżającym przesłanie życia Jana Pawła II.
Idea wystawy PRZEWODNIK, ŚWIADEK, ŚWIęTY
21.02-30.03.2014
NATALIA BOROWICZ, JOANNA CHUDY, LUCJUSZ CYKARSKI, KAZIMIERZ GAJEWSKI, JACEK GRABOWSKI, ADAM GRYGIERZEC, MAGŁORZATA SOWA, ROMAN HRYCIóW, WITOLD JACYKóW, AGNIESZKA JAWORSKA, MARIAN KOIM, ADRIAN LACH, MAŁGORZATA ŁUCZYNA, LUCJAN PAWŁOWSKI.
Kurator: Witold Jacyków
Patronat: Związek Polskich Artystów Plastyków Okręg Bielsko-Biała
Wystawa Fotografia jest kolejną odsłoną projektu Bielsko XXI ukazującego najciekawsze dokonania plastyki Podbeskidzia. Wcześniejsze prezentacje to: Dizajn; Obraz; Rysunek, grafika; Nowa odsłona; Mainstream; Korzenie. Wystawa – jak każdy wybór – nie daje pełnego obrazu, stara się jednak zaprezentować najciekawsze dokonania rodzimej fotografii. Ukazuje różne oblicza popularnego medium: od portretów, pejzaży i ujęć przyrody, poprzez symboliczne, kreacyjne realizacje, aż po reportaż, fotografię użytkową i projekty graficzne. Oglądamy zarówno artystów najbardziej znanych, jak i tych od niedawna pokazujących lwi pazur. Daje to komplementarny obraz prezentowanego środowiska. Dość silnie rysują się postawy twórcze młodego pokolenie fotografów. Prace Joanny Chudy, Małgorzaty Łuczyny czy Adriana Lacha prezentują oryginalne postawy autorów, niezależnie od problemów, które podejmują. Poprzez ukazanie szerokiego spektrum zastosowań fotografii, wystawa nabiera poglądowego, edukacyjnego charakteru pozwalając zapoznać się z wypracowanym warsztatem, doświadczeniem i wrażliwością autorów.
Poster competition THE DECALOGUE – THE WAY OF LIFE, Bielsko-Biala 2013
10 kwietnia – 15 maja 2013 r.
9 kwietnia 2013 r. podczas uroczystego wernisażu w Galerii Środowisk Twórczych ogłoszone zostały wyniki konkursu na plakat DEKALOG – DROGA ŻYCIA. Kwalifikacji plakatów i wyboru nagród dokonało jury w składzie: przewodniczący – prof. Roman Kalarus, artysta grafik, ASP w Katowicach; Krystyna Czerni, krytyk, historyk sztuki, Uniwersytet Jagielloński, Kraków; ks. dr Leszek Makówka, dyr. Muzeum Archidiecezjalnego w Katowicach; Piotr Czadankiewicz, artysta plastyk, kurator konkursu, GŚT w Bielsku-Białej; Teresa Gołda-Sowicka, artysta plastyk, kurator konkursu, Bielsko-Biała.
Do konkursu zgłoszono 276 plakatów 132 autorów z Polski, Białorusi, Chin, Japonii i Niemiec. Jury zakwalifikowało na wystawę 40 prac 27 autorów.
I NAGRODę otrzymała EWA BAJEK-WEIN za zestaw plakatów „Dekalog wg cyklu filmowego Krzysztofa Kieślowskiego”
II NAGRODę otrzymał WIESŁAW ŁYSAKOWSKI za plakat „Nie cudzołóż”.
III NAGRODę otrzymał PAWEŁ DELEKTA za plakat „Hierarchiczność Świata”
1. Wyróżnienie przyznane przez Galerię Środowisk Twórczych otrzymał TOSHIFUMI KAWAGUCHI (Japonia) za plakat „Dacalogue / Population Aging”
2. Wyróżnienie przyznane przez Muzeum Diecezjalne w Bielsku-Białej otrzymała KAJA KAMIńSKA za plakat „Nie wymieniaj imienia Pana Boga swego nadaremno”
3. Wyróżnienie przyznane przez ZPAP Okręg w Bielsku-Białej otrzymał JANUSZ GOLIK za plakat „Dekalog – droga życia”
Zamierzeniem konkursu było zaproszenie do dyskusji o podstawowych sprawach egzystencjalnych i religijnych wyrażonych językiem współczesnych sztuk wizualnych. Organizatorzy mieli świadomość tego, że podjęcie proponowanej tematyki wymaga odwołania się do prywatnych przemyśleń i doświadczeń oraz szczególnego doboru użytych form i środków. Ciesząc się z pozytywnego oddźwięku na podjętą inicjatywę organizatorzy mają nadzieję, że do proponowanej problematyki, ważnej, lecz niepodejmowanej w szerszym zakresie, uda się powracać w przyszłości.
We wrześniu br. wystawa zostanie pokazana w Muzeum Archidiecezjalnym w Katowicach. Planowane są również dalsze ekspozycje. Przewidziane jest wydanie katalogu, który otrzyma bezpłatnie każdy z uczestników zakwalifikowanych do wystawy.
WYSTAWA TOWARZYSZĄCA:
DEKALOG W PLAKACIE POLSKIM z kolekcji Krzysztofa Dydo przygotowana przez Muzeum Diecezjalne w Bielsku-Białej. 8 kwietnia – 5 maja 2013 r., Kuria Diecezjalna Bielsko-Żywiecka, Bielsko-Biała, ul. Żeromskiego 5-7
LISTA PRAC ZAKWALIFIKOWANYCH DO WYSTAWY:
Ewa Bajek-Wein - "Dekalog wg cyklu filmowego Krzysztofa Kieślowskiego", plakaty 1-10 Anna Bielnik - "Dekalog 1" Anna Bielnik - "Windy nie ma" Jacek ćwikła - "CV" Paweł Delekta - "Hierarchiczność Świata" Grzegorz Drobny - "Nie kradnij" Ewa Gąsowska-Buchta - "Pamiętaj, abyś dzień święty święcił. PS3" Janusz Golik - "Dekalog - droga życia" Patryk Hardziej - "Dekalog / Oko za oko" Michał Jędrczak - "..." Kaja Kamińska - "Nie mów fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu swemu" Kaja Kamińska - "Nie wymieniaj imienia Pana Boga swego nadaremno" Toshifumi Kawaguchi (Japonia) - "Dacalogue / Population Aging" Marta Kondratowska - "Bezpieczna droga życia" Sebastian Kubica - "Dekalog" Anna Litarowicz-Migdal - "Bilet w jedna stronę" Marta Litarowicz-Migdal - "Dekalog - powrót do podstaw" Patrycja Longawa - "Dekalog I" Wiesław Łysakowski - "Nie cudzołóż" Wiesław Łysakowski - "Nie cudzołóż" Michał Pawlicki - "Przykazanie I" Anna Puszczewicz - "Owoc przykazań" Katarzyna Rajska - "Pamiętaj o mnie..." Eugeniusz Skorwider - "Know how" Łukasz Szpatowicz - "Pamiętaj, abyś dzień święty święcił" Stanisław Tomalak - "Projekt 5" Jouri Toreev (Białoruś) - "Dekalog - droga życia" Monika Trypuz - "Rabbuni - żebym przejrzał" Joanna Wasiak-Bassa - "Dekalog 2" Joanna Wasiak-Bassa - "Dekalog 3" Mirosław Zdrodowski - "Do wynajęcia"
O KONKURSIE I WYSTAWIE PISZĄ M.IN.:
Ks. Leszek Makówka "Relacje-Interpretacje"
Alina Świeży-Sobel "Gość Niedzielny"
ZOBACZ RóWNIEŻ:
STOWARZYSZENIE TWóRCóW GRAFIKI UŻYTKOWEJ
DesignAttack.plDiecezja Bielsko-Żywiecka
2 - 21 lutego 2013 r. ALFRED BIEDRAWA, IGNACY BIENIEK, ANDRZEJ GILMAN, HALINA GOCYŁA-KOCYBA, JAN GRABOWSKI, KAZIMIERZ KOPCZYńSKI, MICHAŁ KWAŚNY, ALEKSANDER ŁABINIEC, CZESŁAW WIECZOREK, KAZIMIERZ WILCZYńSKI Kuratorzy: Helena Dobranowicz, Piotr Czadankiewicz
Początek roku przywitała Galeria Środowisk Twórczych BCK wystawą prac dziesięciu bielskich artystów. Jest to szósta ekspozycja w ramach autorskiego projektu „Bielsko XXI” zainicjowanego w 2008 roku przez Piotra Czadankiewicza. (...) W tej edycji goszczą artyści, którzy zapuścili korzenie w Bielsku-Białej, począwszy od lat 50. ubiegłego wieku. Realizowali nie tylko własną wizję sztuki. Stworzyli środowisko, ściągając kolegów, powołali oddział Związku Polskich Artystów Plastyków i zgromadzili wokół siebie bielską elitę artystyczną: aktorów, muzyków, pisarzy i poetów. Z determinacją walczyli o miejsce w przestrzeni publicznej dla siebie i odbiorców. Ich dziełem był Pawilon Wystawowy (po przebudowie mieści się tam Galeria Bielska BWA), gdzie w scenerii wystaw toczyli ostre dyskusje. Następnie „wychodzili” dla środowiska plastyków oddzielny lokal w kamienicy przy pl. Związku Walki Młodych 27 (dziś Rynek). Słusznie prezentację opatrzono hasłem Korzenie. Choć pamięć o zasługach tych ludzi spłowiała, to jednak, co zapieczętowali w obrazach, pozostało. Wystawa dziesiątki kultowych artystów jest wydarzeniem szczególnie cennym dla zainteresowanych historią plastyki na Podbeskidziu. (...) Wystawa potwierdza doniosłą rolę jaką odgrywa malarstwo o cechach uniwersalnych. (...) Dla części zwiedzających jest sentymentalną podróżą wehikułem czasu. Dodatkową zaletą ekspozycji jest pokazanie prac nieznanych lub niedostępnych, ze zbiorów i kolekcji prywatnych. Alfred Biedrawa (ur. 1923) nigdy nie malował na zamówienie, a tym bardziej pod dyktando. Imał się różnych zajęć. Był pedagogiem i projektantem sztuki użytkowej dla wielu firm. Mimo pięknego wieku nadal siada za kierownicą. Trzeba nie byle odwagi i fantazji, ale właśnie taki jest Alfred. Lgnęli do niego nie tylko koledzy, a drzwi pracowni przy Bohaterów Warszawy nie zamykały się. Jego prace Przemoc i Kopalnia Wujek nawiązują do najnowszej historii, którą jak wielu boleśnie przeżył, gdy władza komunistyczna strzelała do robotników w Gdańsku (1970) i Katowicach (1981). Tworzył pod wpływem uczuć, dlatego jego obrazy są pełne treści o ofiarach wojny (W piekle neutronów), przemocy (Atak na World Trade Center), konflikcie płci (Skłóceni), różnicy pomiędzy poznaniem racjonalnym a emocjonalnym. Zawsze, nawet w portretach, stosował swoistą deformację rzeczywistych kształtów na rzecz własnego wizerunku artystycznego, który łatwo pomylić z kubizmem. W obrazach zestawiał czyste kolory, pozbawiając je związku z rzeczywistością. Uwiodło go ciało kobiety, ale nie traktował go zmysłowo i instrumentalnie, lecz symbolicznie. Obnażone ciała mężczyzny i kobiety są u Biedrawy wyrazem bezbronności człowieka wobec konfliktów i zagrożeń. Wystawa stała się okazją do radosnego świętowania 90. rocznicy jego urodzin i 70-lecia pracy twórczej, czym artysta obalił mit seniora drzemiącego w bezczynności. Helena Dobranowicz
Galeria Środowisk Twórczych zaprasza do udziału w Konkursie Plakatu DEKALOG – DROGA ŻYCIA towarzyszącego Międzynarodowemu Festiwalowi Muzyki Sakralnej Sacrum in Musica w Bielsku-Białej. Konkurs sięga po temat ważny, dotyczący podstaw naszej egzystencji. Rozdarci między ekspansywnością dzisiejszej cywilizacji a niepewnością istnienia, uwikłani w bezustanne konflikty i dylematy moralne, unikamy pytań o to, co najważniejsze, o źródła sensu naszego życia. Jednak pomimo zachodzących zmian, relatywizmu i sekularyzacji, Dekalog – niezależnie od światopoglądowych wyborów – wciąż stanowi dla większości z nas zasadniczy punkt odniesienia. Chcemy zaprosić artystów, aby raz jeszcze zatrzymali się przed dziesięcioma słowami i próbowali dotrzeć do przesłania, które niosą. Aby spojrzeli na nie z perspektywy własnych przeżyć i decyzji, nie zawsze łatwych i oczywistych, i spróbowali odpowiedzieć na pytania: czym są one dla nas dzisiaj? Czy traktujemy je poważnie? Jak je odczytujemy? Jakiego jednak użyć języka, jakimi posłużyć się środkami w rozchwianych, ponowoczesnych czasach? Jaki znak, symbol przedrze się przez zgiełk medialnego świata i ukaże biblijne przykazania jako drogę życia? Żywimy nadzieję, że konkurs pozwoli pozyskać dzieła inspirujące, wykraczające poza rutynowe realizacje i komercję, zdolne dotrzeć do współczesnego człowieka; nie tylko atrakcyjne wizualnie i budzące emocje, ale i osobiście ważne. Termin nadsyłania plakatów: 1 marca 2013 Ogłoszenie werdyktu jury i wręczenie nagród: 9 kwietnia 2013 Jury uhonoruje autorów najwybitniejszych plakatów nagrodami oraz wyróżnieniami honorowymi Wszelkich dodatkowych informacji udziela kurator konkursu: galeria.st@op.pl REGULAMIN /THE REGULATIONS Konkurs ogłaszają również: Stowarzyszenie Twórców Grafiki Użytkowej STGU
19 września – 10 października 2012 r.
MARCIN BIAŁAS WITOLD JACYKóW KRZYSZTOF KOKORYN TOMASZ LACH DOROTA NOWAK JOANNA PIECH ARTUR PRZEBINDOWSKI KAJA RENKAS JADWIGA SMYKOWSKA JAN SZMATLOCH PAWEŁ WARCHOŁ PIOTR WISŁA
IKONA JAKO OBECNOŚĆ
20 kwietnia - 8 maja 2012 r.
W przekonaniu wierzących ikona staje się (...) miejscem samoobjawiania się Boga, kanałem, przez który rzeczywistość niebiańska zstępuje na ziemię. (...) Choć w XX wieku w świecie zachodnim za sięganiem do ikony przemawiały głównie racje artystyczne, a niekiedy nawet względy „marketingowe” (...), to pierwszorzędne znaczenie miała zawsze fascynacja jej działaniem duchowym oraz najbardziej mistyczną koncepcją twórczości, jaką znają dzieje. Renata Rogozińska Obraz w Kościele katolickim nigdy nie uzyskał tak ogromnego jak w prawosławiu znaczenia sakralnego (...). Ikona w duchowości wschodniochrześcijańskiej jest tym elementem, który umożliwia kontemplację i zbliżenie do Sacrum, dlatego też zawsze pozostanie dziełem bardziej modlitewnym niż artystycznym. Joanna Szymbara Wystawa „Ikona jako obecność” prezentuje rosyjskie XIX-wieczne ikony domowe z Muzeum Śląska Cieszyńskiego. Kolekcja cieszyńska jest stosunkowo duża – liczy około 400 sztuk – i obejmuje większość typów kanonicznych ikony: Chrystusa (Mandylion, Pantokrator), Matkę Bożą (Eleusa, Hodegetria, Orantka), „prazdniki” czyli dwanaście wielkich świąt Kościoła prawosławnego, sceny z życia Chrystusa, Maryi i świętych a także ikony kalendarzowe. Na wystawie prezentowanych jest trzydzieści ikon oraz dodatkowo reprodukcje dające w miarę pełny obraz zbiorów muzeum. Wystawa może inspirować do istotnych pytań, na które nie znajdziemy jednak prostych odpowiedzi. Jest propozycją, by zastanowić się, jak w naszych coraz bardziej zlaicyzowanych, postmodernistycznych czasach, odnosimy się do sztuki sakralnej – tej powstającej aktualnie i tej dawnej? Czego od niej oczekujemy? Czy budzi zainteresowanie tylko ograniczonego kręgu osób? Czy sztuka religijna potrafi przynosić wyciszenie, pozytywne przesłanie, czy raczej intelektualny dyskurs, a może tylko sprzeciw i spieranie się z Bogiem? Czy mamy w ogóle potrzebę kontaktu z nią? A patrząc na aktualną wystawę – jak odnosimy się do sztuki z innej tradycji kulturowej, tak bogatej jak prawosławna? Czy w czasach popkultury i marketingu pokorna postawa piszącego ikony i wynurzająca się z odległych czasów ikona stanowić może dla nas realnie traktowaną rzeczywistość, potrafi pobudzać do egzystencjalnych refleksji, dodać cokolwiek do duchowych przeżyć, czy pozostaje dla nas tylko urokliwym, choć szacownym „obrazkiem”?
23 marca - 10 kwietnia 2012 r.
Fascynujące doświadczenie: prozaiczne czynności – wyciskanie kolorowych mazi z tubek, w wyniku cudownej koincydencji, prowadzą do przedmiotu, konkretu, dzieła, które staje się ważne, niezbędne, konieczne. Wojciech Leder Wojciech Leder nie tyle w tym co robi, ale w tym co mówi o swoich pracach, jest zadziwiająco konserwatywny: pochwała piękna jako możliwego w sztuce, przywiązanie do wartości uniwersalnych (…) Krzysztof Cichoń Na ulicy odnalazłem najpiękniejsze dzieła. Malowane czasem. Spoza czasu. Ponadczasowe. Obrazy niczyje i wszystkich, w których odbija się najprawdziwsza historia życia i mijania. Swoje zainteresowania skupiam na rzeczach napoczętych, naruszonych, czasami wręcz zużytych i to na różnych poziomach, od materialnego po znaczeniowy czy symboliczny. Tam materia najniższej realności, uliczny bruk, chodniki, odrapane mury, nawarstwienia tynków, uzmysławiają swoje materialne bogactwo i złożoność. Michał Rybiński Rybiński pragnie rzeczy niemożliwej – zobaczyć i namalować sam czas. (...) maluje motywy starych fragmentów miejskich fasad, tynków, bram, pni drzew, które – skrywane pod warstwą niszczącej patyny, rdzy i biologicznego nalotu – nie tyle wskazują na siebie, na kunszt wykonania i doskonałość ich pierwowzorów (konceptów, idei), lecz stają się „martwą naturą czasu”. Kazimierz Piotrowski Wojciech Leder to jeden z najbardziej interesujących polskich malarzy współczesnych. Tworzy monumentalne obrazy, które powstają w trakcie wielomiesięcznych, skomplikowanych procesów przetwarzania materii malarskiej. Prace Ledera urzekają magicznością formy. Wyrastają z jego ciekawości dla złożonej materii świata i tworzących go struktur. Obok tradycyjnych farb stosuje nietypowe materiały i substancje malarskie: wosk pszczeli, popiół, sadzę, smołę, piasek, przeróżne sproszkowane pigmenty. Twórczość Michała Rybińskiego (asystenta Ledera na łódzkiej ASP) jest również skupiona na malarstwie. Obecna jest w niej refleksja nad upływającym czasem, powtarzają się motywy starych tynków, fasad, murów, struktury kory drzew. Faktury poszczególnych obrazów przywodzą czasem na myśl płaskorzeźbę, chociaż autor posługuje się technikami malarskimi.
21 lutego – 11 marca 2012 r.
21 października - 10 listopada 2011 r.
23 września – 14 października 2011 r.
Nie chcę wyjaśniać założeń ekspozycji. Zostawiam to intuicji widzów, sami będą wiedzieli, czy to odmienność czy może podobieństwo – łączy czy dzieli postawa wobec rzeczywistości i wobec sztuki... Ewa Zawadzka Któż przed Zawadzką i któż oprócz niej zafascynował się rysą na pękniętej ścianie, schodami i stemplami górniczymi, a w końcu wielkopłytowym budownictwem? Któż poza nią potrafił w nich zobaczyć cokolwiek interesującego; ciężkie i zgrzebnie bryłowate przeobrazić w logicznie konstrukcyjne, odrażająco zimne i ziejące pustką – w tajemnicze przestrzenie światła i cienia... Bożena Kowalska Zestawiając prymarne betonowe struktury, Zawadzka konstruuje wewnętrzne przestrzenie wymagające złożonej sztuki ich odczytywania. W przenikniętych mrokiem „labiryntach”... krążymy pomiędzy logiką widzenia a sferą niepewności, mijamy bunkrowe korytarze urywające się bez akordu zamykającego, nie dochodzące donikąd. Wąskie przejścia, uciekające perspektywy, rytmy niemych, lecz wymownych form kamiennych monolitów... Bo wszystko to dzieje się jakby poza czasem przepływającym gdzieś obok tych zgeometryzowanych struktur. Czujemy się zagubieni w labiryncie czasu, labiryncie zmian i powtórzeń. Marek Meschnik Obiekty to najkrócej – wzajemne przenikanie się świata kobiet i mężczyzn... Czasem ukazują bliskość i jedność, czasem osamotnienie i tęsknotę za drugą osobą. Grafiki realizowane są na kalce w technice druku cyfrowego i sitodruku. Wybrany rodzaj podłoża podkreśla fizyczne i metafizyczne przenikanie się dwóch odmiennych światów kobiety i mężczyzny. Dodatkowe przechodzenie przez prace światła... zdaje się także zespalać obie płcie w jeden, nierozerwalny obiekt... Cykl powstaje od 2005 roku i można zauważyć w nim kilka wątków, które rozwijane są z różnym natężeniem. Wspomnianym już wyżej przekazom towarzyszy dodatkowy kontekst macierzyństwa i ojcostwa, który ujawnia się w kilku ostatnich pracach. Judyta Bernaś Obiekty Judyty Bernaś – to fotografie aktów kobiecych i męskich, w których cień postaci żeńskiej jest płci męskiej i odwrotnie..., kto jest czym, o tym decydujemy my sami..., choć co do tego, że ten cień jest nam potrzebny, nie mamy najmniejszych wątpliwości. Obiekty, to skulone sylwetki, lekko zawstydzone akty, lecz z wyraźnie wyczuwaną chęcią rozwinięcia, otwarcia się przed własnym „cieniem”... Wszystko to drży w przestrzeni – wystarczy się zbliżyć. Waldemar Węgrzyn
27 maja - 18 czerwca 2011
ROMAN KALARUS PIOTR KOSSAKOWSKI MICHAŁ KSIĄŻEK SEBASTIAN KUBICA MICHAŁ MINOR KAJA RENKAS MICHAŁ SITEK MONIKA STAROWICZ ELŻBIETA WOJCIECHOWSKA TOMASZ WYGRZYWALSKI
15 stycznia - 15 lutego 2011
20 kwietnia – 7 maja 2010 r.
TADEUSZ BRZOZOWSKI JAN BERDYSZAK MAREK CHLANDA ANDRZEJ DESPERAK ADAM MOLENDA TERESA STANKIEWICZ TADEUSZ GUSTAW WIKTOR WYSTAWA POD PATRONATEM ORDYNARIUSZA DIECEZJI BIELSKO-ŻYWIECKIEJ BISKUPA TADEUSZA RAKOCZEGO
Ikona stanowi podstawowy wymóg kultu (...) w istocie jest miejscem uobecnienia łaski, jak pojawienie się Chrystusa. Modlimy się przed ikoną przedstawiającą Chrystusa tak, jak przed samym Chrystusem (...) potrzeba posiadania przy sobie i przed sobą ikony wywodzi się z konkretności uczucia religijnego, które nie zadawala się samą duchową kontemplacją, ale poszukuje b